Dus u gaat over het toiletpapier?

Na mijn introductie over wie ik ben en wat ik kom doen, was dit de eerste vraag die ik kreeg van een leerling van groep 8 van de Fontein Hoofdweg… Als je wil weten hoe het mij verder verging, lees dan snel verder.

Maandagmorgen 06:15 de wekker, enigszins slaperig nog, kijk ik naar de klok. Een voorzichtige spanning dient zich op vanuit mijn buik. Mijn dagje invallen staat bijna te beginnen. Juf Platenkamp won een extra vrije dag na de SCOT pubquiz en ik mag deze dag vervangen. Die spanning begon eigenlijk al toen ik de uitgebreide lesvoorbereiding in de week ervoor ontving. DigiBord, ChromeBooks, Inlogcodes… Ik ben geen digibeet, maar “help”.

Door het team van De Hoofdweg werd ik meer dan vriendelijk ontvangen, de meest gestelde vraag is toch wel, “Nou? Zin in?”… Enigszins spannend, maar zeker zin is mijn antwoord.

De leerlingen komen onstuimig en verregend binnen. Het regent pijpenstelen en de enkeling die met de auto gebracht wordt heeft vanmorgen geluk. Met een vrolijke glimlach sta ik bij de deur en met een hand ontvang ik de leerlingen. Ik probeer namen en gedragingen meteen op te slaan, maar ergens gaat het al mis als er 1 uitgebreid blijft praten over het weekend. Heb ik nu iedereen gehad?

Weektaken worden gepakt, chromebooks van het stroom gehaald en terwijl ik op de bel de deur sluit en begin met goedemorgen zie ik verwachtingsvolle en vooral stille kinderen voor me. In mijn hoofd juich ik, “Yes ik kan het nog.” Wat ze al van mij weten? U bent juf Morsink en u bent de baas. Ja, u regelt toch het toiletpapier? Lachend geef ik antwoord op de vragen. De laatste keer dat ik voor een groep 8 stond was in 2007 zeg ik. 1 van de jongens steekt zijn vinger op… toen was ik nog niet eens geboren. (Auw….)

En wat is het onderwijs veranderd…. Een digibord, rekenen op een Chromebook, snelle feedback, maar ook zomaar wat klikken, geen vingers meer voor de WC en een juf die DO-ZEND is, dat is ook niet meer van deze tijd. Een stevige goede effectieve instructie en dan aan de gang. Waarbij ik eerder mijn rondes liep en zo feedback gaf zien leerlingen nu zelf waar ze nog aan moeten werken. Scheelt nakijkwerk, maar heb ik nu de leerlingen die het goed doen wel genoeg aandacht gegeven?

Een geschiedenisles met filmpjes (stiekem mis ik het voorlezen van een mooi geschiedenisverhaal), maar als we het hebben over burgerschap, dan zit er in de methode Blink toch heel veel.

De dag vloog voorbij en in de uren na de dag hoorde ik mijzelf vaak zeggen, hoe anders het in 2007 en daarvoor was. Niet beter of minder, maar anders…

1 ding verandert echter nooit. Het gevoel wat je krijgt van enthousiaste leerlingen die je hart stelen, een leerling die nog even terugkomt om te zeggen dat zij de dag heel leuk vond, een leerling die voor zichzelf nog even twee deelsommen maakt nadat we er 5 samen hebben gedaan en dan vol trots de uitkomsten laat zien en het gevoel wat je krijgt als een leerling net iets meer uit zichzelf haalt dan dat die aan de voorkant dacht.

Zeker voor herhaling vatbaar… en gelukkig is Juf zijn net als fietsen, als je het eenmaal kunt, blijf je het kunnen (met wat hulp voor een digibord of het open zetten van methodes weliswaar).